Z okazji 68. rocznicy deportacji pierwszego transportu polskich więźniów politycznych do Kl Auschwitz oddano hołd pomordowanym Polakom. W uroczystościach zorganizowanych przez Prezydenta Miasta Oświęcim oraz Chrześcijańskie Stowarzyszenie Rodzin Oświęcimskich wzięli m.in. udział: byli więźniowe, kombatanci, przedstawiciele samorządów oraz mieszkańcy Oświęcimia. Hołd pomordowanym złożył członek Zarządu Województwa Śląskiego Piotr Spyra. Uczestnicy złożyli wieńce przed Ścianą Straceń na dziedzińcu bloku 11 i przed budynkiem Monopolu Tytoniowego, nieopodal byłego Auschwitz I. W podziemiach tego obiektu Niemcy osadzili po przywiezieniu polskich więźniów. W intencji ofiar obozu oraz pokoju na świecie modlili się wspólnie: ks. Stanisław Dadak z Kościoła Katolickiego, ks. mitrat Sergiusz Dziewiatowski z Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i ks. Roman Dorda z Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. 14 czerwca 1940 roku uważany jest za dzień, w którym obóz zaczął funkcjonować. Przez cały czas istnienia KL Auschwitz pełnił funkcję obozu koncentracyjnego, stając się z biegiem czasu największym nazistowskim kacetem. Do obozu koncentracyjnego - jako więźniów - niemieckie władze okupacyjne w pierwszym okresie istnienia obozu kierowały przede wszystkim Polaków, ludzi uznanych za szczególnie niebezpiecznych, a więc członków elity narodu polskiego, jego politycznych, społecznych i duchowych przywódców, przedstawicieli inteligencji, kultury i nauki, a także uczestników ruchu oporu i oficerów, a także ludność cywilną. Spośród około 200 tys. nie-Żydów deportowanych do KL Auschwitz najliczniejsi byli Polacy. Ich liczba wynosił około 140-150 tysięcy. Połowa z nich, 70-75 tysięcy, zginęła wskutek głodu, w wyniku egzekucji, codziennych zabójstw i chorób.