W Zabytkowej Kopalni Węgla Kamiennego „GUIDO” w Zabrzu wicemarszałek Zbyszek Zaborowski odebrał akt przystąpienia szlaku do sieci ERIH.

Szlak Zabytków Techniki stał się jednym z 13 szlaków regionalnych w ramach ERIH, a trzy jego punkty – Zabytkowa Kopalnia „GUIDO”, Tyskie Browarium i Muzeum Browaru Żywiec – tzw. „punktami kotwicznymi” Europejskiego Szlaku Dziedzictwa Przemysłowego.

Akt przystąpienia oraz tabliczki informacyjne o przystąpieniu do ERIH, które zawisną na trzech najlepszych obiektach szlaku, przekazał Dr Meinrad Grewenig – Prezes Stowarzyszenia ERIH, jednocześnie dyrektor generalny Völklinger Hütte – Europejskiego Centrum Sztuki i Kultury Przemysłowej.

„Szlak Zabytków Techniki to jeden z przykładów współpracy Województwa Śląskiego i Północnej Nadrenii–Westfalii. Był on wzorowany na rozwiązaniach Szlaku Dziedzictwa Przemysłowego w Zagłębiu Ruhry. Cieszy fakt, iż udało się tak szybko zbudować unikatowy produkt turystyczny w Województwie Śląskim, który po trzech latach stał się częścią europejskiego dziedzictwa industrialnego”– powiedział wicemarszałek Zaborowski w czasie uroczystości.

Dzięki przystąpieniu do ERIH trzy najlepsze obiekty szlaku staną się głównymi punktami sieci, a cały Szlak Zabytków Techniki jedną z trzynastu europejskich tras regionalnych. Informacje o poszczególnych punktach i całym szlaku dostępne będę na stronie internetowej ERIH i w każdym z punktów sieci. Będą także promowane we wspólnych działaniach marketingowych.

„Jestem pod wrażeniem tego, co zobaczyłem, zwiedzając zabytki poprzemysłowe Zabrza. Tak dobrze zachowanej i działającej maszyny parowej jak w Skansenie „Królowa Luiza” nie ma w całej Europie. Jestem pewny, że Szlak Zabytków Techniki przyciągnie teraz tłumy turystów z wielu krajów naszego kontynentu” – powiedział dr Grewenig.

Podczas uroczystości na poziomie 320 kopalni „Guido” otwarto także wystawę przedstawiającą najciekawsze punkty szlaku ERIH. W spotkaniu uczestniczyli także prezydent Zabrza Małgorzata Mańka-Szulik oraz goście z Niemiec: Peter Backes z Völklinger Hütte, Jolanta Nölle – członek Zarządu Fundacji Zollverein oraz Rainer Klenner z Ministerstwa Budownictwa i Transportu Północnej Nadrenii-Westfalii zajmującego się dziedzictwem industrialnym.

Europejski Szlak Dziedzictwa Przemysłowego (ang. European Route of Industrial Heritage (ERIH)) to sieć łącząca ponad 800 europejskich obiektów dziedzictwa przemysłowego.

Celem projektu jest zwrócenie uwagi na wspólne europejskie dziedzictwo przemysłowe oraz promocja turystyczna miejsc związanych z historią przemysłu. Obecnie Europejski Szlak Dziedzictwa Przemysłowego wiedzie przez Wielką Brytanię, Belgię, Holandię, Luksemburg i Niemcy.

Wzorem dla projektu ERIH był Szlak Dziedzictwa Przemysłowego w Zagłębiu Ruhry, największa wówczas sieć turystyczna łącząca obiekty dziedzictwa przemysłowego. ERIH przejął strukturę tej sieci – z tzw. punktów kotwicznych (najistotniejszych i najatrakcyjniejszych turystycznie miejsc europejskiej historii przemysłu) rozchodzą się pomniejsze szlaki regionalne lub tematyczne. 
System szlaków ERIH składa się obecnie z trzech głównych elementów: Główny Szlak składa się z punktów kotwicznych, obiektów o ogromnym znaczeniu historycznym i turystycznym, które zostały wybrane przez gremium ekspertów w oparciu o zdefiniowane kryteria jakościowe. Wyznaczono również Szlaki Regionalne na terenie Niemiec, Wielkiej Brytanii i Holandii (przedstawiają one historię przemysłu różnych regionów w Europie) oraz 10 Europejskich Szlaków Tematycznych (ukazujących szczegółową historię głównych gałęzi przemysłu) w 23 krajach Europy.

Szlak Zabytków Techniki to pierwszy szlak z Europy Środkowo-Wschodniej, który został w całości wpisany do Europejskiego Szlaku Dziedzictwa Przemysłowego.
Docelowo projekt ERIH wspierany przez Unię Europejską to:

• 66 punktów kotwicznych w 7 krajach 
• 188 obiektów na 10 szlakach regionalnych w 4 krajach, 
• kolejne 575 obiektów na 10 europejskich szlakach tematycznych, 
• łącznie 830 obiektów w 29 krajach europejskich, 
• 101 biografii, 
• krótki opis europejskiej historii przemysłu oraz historii przemysłu sześciu krajów, 
• 11 opisów historii gałęzi przemysłowych, które zostały przedstawione na europejskich szlakach tematycznych, 
• około 200 linków do przemysłowo-kulturowych sieci i organizacji oraz miejsc dziedzictwa światowego UNESCO związanych z przemysłem,
• 1300 łączy do stron internetowych opisywanych miejsc i regionów.