Europejskie Dni Dziedzictwa w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu
Wystawa „Z życia ludu śląskiego XIX - XX w." to praktyczny wymiar hasła tegorocznych Europejskich Dni Dziedzictwa „Od pomysłu do przemysłu"
Każdego roku we wrześniu, w niemal 50 europejskich państwach, obchodzone są Europejskie Dni Dziedzictwa, jako jeden z najcenniejszych projektów realizowanych pod auspicjami Rady Europy oraz Unii Europejskiej. Celem programu jest edukacja historyczna i kulturowa oraz promowanie regionalnego dziedzictwa jako źródła kultury europejskiej. Organizatorzy zapewniają bezpłatny dostęp do zabytków i innych obiektów kultury.
Muzeum Górnośląskie w Bytomiu zaprasza w niedzielę, 12 września (w godz.11.00 - 15.00) na bezpłatne zwiedzanie wystawy z przewodnikiem. Będzie można zobaczyć najcenniejsze eksponaty związane z rzemiosłem - m.in. wyroby kowalskie, plecionkarskie i bednarskie.
Plecionkarstwo ma za sobą zamierzchłą przeszłość i ciekawą teraźniejszość. W przeszłości wiklinowe kosze były przede wszystkim wykorzystywane jako pojemniki na żywność. Ich główne atuty to lekkość i wytrzymałość. Do wyplatania służy wiklina lub trzcina. Wykorzystuje się również darte drewniane taśmy, zwane łubem, czasami ze słomy, częściej z akacji lub jesionu. Kosze są wyrabiane i plecione różnymi technikami, w zależności od przeznaczenia. Każdy kosz czy wyrób użytkowy zdradza regionalne różnice w tym rzemiośle. Wiklina nadal cieszy się dużą popularnością, jest wdzięcznym, i co ważne, ekologicznym materiałem.
Bednarstwo - to dział rzemiosła zajmujący się wytwarzaniem naczyń drewnianych techniką klepkową. Bednarz wyrabiał beczki, balie, maselnice wiadra i cebrzyki. Tworzył je z drewna sosnowego, świerkowego, olszowego, lipowego lub dębowego. Potem sprzedawano je na targach i jarmarkach. Jesienią największym powodzeniem cieszyły się beczki, ponieważ służyły rolnikom do kiszenia ogórków i kapusty. Wykorzystywano je także do przechowywania wina i zboża, a także miodu i piwa.
Kowalstwo - to z kolei rzemiosło polegające na kształtowaniu metali, wykonywane przy użyciu narzędzi kowalskich. Podstawowe wyposażenie kuźni to palenisko, kowadło, młotek, szczypce. Fartuch i rękawice służyły kowalowi do ochrony ciała. Kowalstwo od czasu wytopu metalu z rud metali stało się jednym z najważniejszych zawodów wykonywanych przez człowieka. Na ziemiach polskich pierwsze wyroby żelazne pojawiły się ok. 700 lat p.n.e. jako przedmioty importowane z południa Europy. Żelazo wytapiano z rud darniowych w prymitywnych piecach zwanych dymarkami. Duża liczba znalezisk - noży, narzędzi kowalskich czy toporków - dowodzi wagi rzemiosła kowalskiego w życiu codziennym.