Wystawa jest czynna od dzisiaj do 20 maja br., od poniedziałku do piątku w godz. od 9.00 do 17.00.

Wystawa malarstwa na szkle Krzysztofa Okonia została zatytułowana „Iluminacja", ponieważ istotną rolę w obserwowaniu obrazów artysty odgrywa światło, które, odbijając się od tafli, tworzy wyjątkową aurę.

Na większości prac z tła, niczym z mistycznej mgły, wyłaniają się świetliste sylwetki Jezusa Chrystusa, Matki Boskiej, świętych. Spoglądając na obrazy z różnych miejsc, obserwujemy, jak zmieniają się odcienie przedstawionych figur, jak ożywają poszczególne części ukazywanych scen. Ten tajemniczy blask, ta iluminacja zachwyca, hipnotyzuje wręcz i w ten sposób nastraja do metafizycznej refleksji.

Krzysztof Okoń, podobnie jak wielu współczesnych malarzy na szkle, swoją artystyczną drogę rozpoczął od fascynacji ludową witochromią. W jego przypadku był to zachwyt nad góralskim malarstwem na szkle. W kolorowy i tajemniczy świat sztuki wprowadziła artystę ciotka, Helena Średniawa, kustoszka działu malarstwa w Muzeum Tatrzańskim, gdzie spędzał wiele godzin. Pozwalała mu wyjmować ciasno stłoczone w magazynach obrazy i objaśniała ich znaczenie. W ten sposób dowiedział się, co przedstawiają, skąd pochodzą, czym się różnią i w jaki sposób powstały. Musiało to być na tyle silne umiłowanie tematu, że kiedy po wielu latach zaczął myśleć poważnie o twórczości plastycznej, wybrał właśnie tę technikę.

Oczywiście nie było to jedyne źródło inspiracji Krzysztofa Okonia. Od niej jedynie zaczęła się trwająca do dzisiaj pasja. Dała początek temu, co potem w zaskakujący wręcz sposób ewoluowało. Jego obrazy przemawiają naprawdę do wszystkich, zachwycają, działają na wyobraźnię - grą kolorów, rdzawym złotem, poczerniałym srebrem, przenikającym przez tę paletę barw światłem, zręcznie i świadomie położoną kreską - raz mocniej, raz subtelniej, w zależności od powagi tematu.

Krzysztof Okoń urodził się w 1939 roku w Warszawie. Dzieciństwo i młodość spędził w Zakopanem. Obecnie mieszka w Krakowie. Działalność plastyczną rozpoczął w 1965 roku. Wcześniej pochłonięty był karierą muzyczną. Studiował w klasie wiolonczeli w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, następnie w latach 1960-1963 w klasie wirtuozowskiej znakomitego wiolonczelisty włoskiego Enrica Mainardiego w Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie oraz u słynnego francuskiego wiolonczelisty André Navarry w Akademii Muzycznej Chigiana w Sienie. Występował jako wiolonczelista w założonym przez siebie Trio Krakowskim. Zespół ten koncertował z powodzeniem w Europie, USA, byłym ZSSR, Jordanii, Algierii.

Nic więc dziwnego, że w twórczości Krzysztofa Okonia wątki muzyczne przeplatają się z wątkami plastycznymi i odwrotnie. „Muzyczność" jego obrazów wynika z wrażliwości na barwę tonów - zwłaszcza niskich, głębokich, nasyconych. Krzysztof Okoń maluje nie tylko na szkle, ale również na desce, rzeźbi, w technice drzeworytu wykonuje grafiki. Tworzy też witraże i mozaiki.