"Nigdy wcześniej sprawy związane z wykorzystaniem dziedzictwa postindustrialnego nie były przedmiotem dyskusji na tak wysokim szczeblu. Dzisiejsze spotkanie świadczy o tym, że sprawy ochrony zabytków techniki i rewitalizacji terenów poprzemysłowych są tematem istotnym dla władz województwa"- mówił marszałek Mirosław Sekuła.

Spotkanie poświęcone było także wyzwaniom i ograniczeniom związanym z nadawaniem w przyszłości nowych funkcji dla planowanych do likwidacji historycznych obiektów przemysłowych, w tym górniczych, w województwie śląskim.

Członkowie zespołu dyskutowali o unikatowego dziedzictwie, jakim są zabytki postindustrialne, jak i o barierach prawnych i finansowych związanych z ochroną i opieką nad zabytkami techniki. Zastanawiali się też nad ograniczeniami, które hamują procesy inwestycyjne w tym obszarze. Te dotyczą choćby przekazywania majątku zamykanych historycznych obiektów górniczych na poczet innej działalności, nie związanej z likwidacją zakładu.

W trakcie spotkania dyskutowano o przyszłości tych obiektów, także w kontekście nowej perspektywy unijnego finansowania na lata 2014-2020.

„W najbliższych latach na procesy rewitalizacyjne w całej Polsce przeznaczone zostaną ogromne środki. Warto jak najszybciej przygotować listę priorytetowych działań w zakresie obiektów poprzemysłowych zlokalizowanych w województwie śląskim. Nie wszystkie z nich uda się ocalić, na to nigdy nie zgromadzimy wystarczających środków, ale zróbmy wszystko, by udało się zachować te najbardziej wartościowe” – zaapelowała Elżbieta Bieńkowska. Zapowiedziała jednocześnie, że oczekuje od zespołu ekspertów listy najcenniejszych obiektów wymagających wsparcia oraz zidentyfikowania barier i ograniczeń natury prawnej.

Aleksandra Gajewska, przewodnicząca zespołu, zapewniła, że materiały te zostaną przekazane wicepremier do końca maja br.

Spotkanie, w którym obok wicepremier Elżbiety Bieńkowskiej i marszałka Mirosława Sekuły udział wzięła prezydent Zabrza – Małgorzata Mańka-Szulik, odbyło się na poziomie 320 zabrzańskiej kopalni Guido, która stanowi wzorcowy przykład transformacji postindustrialnego obiektu, w obiekt służący promocji turystyki industrialnej i kultury.