„Pokutuje przekonanie, że rewitalizacja to remont – odnowienie kamienic, położenie kostki na rynku. Fundamentem udanej rewitalizacji jest zmiana społecznej funkcji, nie tylko lepsza infrastruktura, ale ingerencja w tkankę ludzką. Można wiele zainwestować, ale bez udziału społecznego takie zmiany nie przynoszą pożądanych efektów, często następuje degradacja lub odmienione miejsce nikomu nie służy” – powiedział Henryk Mercik.

Na temat „Udanej rewitalizacji w praktyce” dyskutowali także Artur Hajdorowicz, dyrektor, Wydziału Rozwoju i Rewitalizacji Miasta z Urzędu Miasta Kielce, Mieczysław Kieca, prezydent Wodzisławia Śląskiego, Tomasz Żuchowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Budownictwa oraz Władysław Grochowski, prezes zarządu Arche Sp. z o.o. Spotkanie moderował Marcin Szczelina, krytyk, kurator architektury z Architecture Snob.

Zdaniem prezydenta Wodzisławia Śląskiego, aby rewitalizacja okazała się sukcesem, trzeba określić potrzeby społeczne w danym miejscu. „Żeby zmienić przestrzeń życiową, konieczna jest diagnoza społeczna, jakie ma być dalsze życie przestrzeni, czy będzie ona pełnić nowe funkcje społeczna w przyszłości. Bez dokładnej diagnozy nie ma sensu wydawać pieniędzy” – stwierdził Mieczysław Kieca.

Tomasz Żuchowski z Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa zapowiedział powołanie narodowego komitetu rewitalizacyjnego, który propagowałby dobre rozwiązania w dziedzinie rewitalizacji, a także wypracowywał międzyresortowe rozwiązania dotyczące tego zagadnienia. Jako przykład wzorcowej rewitalizacji podano katowicką Strefę Kultury, w której znajduje się Spodek, siedziba Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Muzeum Śląskie oraz Międzynarodowe Centrum Kongresowe. Zdaniem uczestników sesji walorem dokonanej zmiany jest uszanowanie historii miejsca – pozostawienie zabudowań dawnej kopalni Katowice czy wpisanie nowych budynków w krajobraz Spodka – ale przede wszystkim pozostawienie funkcji publicznych w zmienionej przestrzeni. „W procesie rewitalizacji istotne jest zachowanie ducha miejsca, określenie potencjału ludzi oraz zaproszenie nowych do współtworzenia miejsca. Trzeba nawiązywać do przeszłości, ale jednocześnie określić, jak to miejsce ma wyglądać w przyszłości” – dodał Henryk Mercik.