Największe zagrożenia ekologiczne w województwie śląskim dotyczą wód powierzchniowych.
Ze względu na przemysłowy charakter województwa oraz wysoką gęstość zaludnienia,
województwo śląskie zajmuje pierwsze miejsce w kraju pod względem ilości wytwarzanych
ścieków przemysłowych i komunalnych.
Wysoko rozwinięta działalność przemysłowa i związane z nią emisje zanieczyszczeń
zarówno do powietrza, jak i do wód oraz składowanie odpadów, powodują także
zanieczyszczenie wód podziemnych.
Województwo śląskie w swych obecnych granicach położone jest w obrębie różnorodnych
jednostek fizjograficznych: Beskidy Zachodnie, Pogórze Zachodniobeskidzkie,
Wyżyna Śląska, Wyżyna Krakowsko-Częstochowska, Niecka Nidziańska. Jego obszar
podzielony jest wododziałem Wisły i Odry. Na ogólną powierzchnię woj. śląskiego
wynoszącą 12 294 km2, na dorzecze Wisły przypada 50,6% a na dorzecze Odry 49,4%.
Różnorodny charakter środowiska przyrodniczego w obrębie woj. śląskiego powoduje,
że rzeki posiadają bardzo zróżnicowany charakter. Najbardziej zdegradowane są
rzeki obszaru konurbacji górnośląskiej. Występuje tu wiele problemów z zagospodarowaniem
i zachowaniem lokalnych zasobów wodnych. Zniekształcenie stosunków wodnych na
tym terenie jest m.in. wynikiem przeobrażenia powierzchni terenu i koryt rzecznych,
przerzutów wody między zlewniami oraz odprowadzaniem do wód płynących znacznej
ilości ścieków przemysłowych, komunalnych oraz wód kopalnianych.
Zasoby wód powierzchniowych
Średnie roczne zasoby wód powierzchniowych na 1 mieszkańca w woj. śląskim są
czterokrotnie niższe od średniej europejskiej i o około 28% niższe niż dla całej
Polski (wynoszą one 1135 m3, w Polsce - 1580, a w Europie 4560). Należy też
zaznaczyć, że tylko niewielka tych i tak skromnych zasobów wodnych nadaje się
do gospodarczego wykorzystania, z uwagi na stan zanieczyszczenia wód powierzchniowych.
Rzeki
Rzeki województwa śląskiego podlegają ocenie rocznej w oparciu o wyniki badań
monitoringowych. Wody klasyfikowane są pod względem wskaźników fizykochemicznych,
bakteriologicznych oraz z uwzględnieniem wszystkich badanych wskaźników (tzw.
klasyfikacja ogólna).
W roku 1999 na terenie województwa śląskiego badanych było 2 201,8 km rzek,
w tym w zlewni Odry 1038,5 km a w zlewni Wisły 1163,3 km.
Łączną ocenę jakości wód rzek obu zlewni przedstawiono w tabeli 3.1. i na rysunku
3.2. (wg klasyfikacji ogólnej).
Tabela 3.1. Łączna ocena jakości wód zlewni Wisły i Odry w 1999.
Nazwa zlewni
|
Wymiar
|
Klasyfikacja według wskaźników
|
Klasyfikacja ogólna
|
||||||||||
fizyko-chemicznych
|
bakteriologicznycha
|
|
|
|
|
||||||||
I
|
II
|
III
|
non
|
I
|
II
|
III
|
non
|
I
|
II
|
III
|
non
|
||
Odra
|
Km
|
-
|
34,5
|
112,5
|
891,5
|
-
|
128,3
|
63,4
|
795,7
|
-
|
20,6
|
33,3
|
933,5
|
%
|
-
|
3,32
|
10,84
|
85,84
|
-
|
12,99
|
6,42
|
80,59
|
-
|
2,09
|
3,37
|
94,54
|
|
Wisła
|
Km
|
65,5
|
181,2
|
208,5
|
707,1
|
-
|
-
|
136,5
|
573,8
|
-
|
-
|
110,9
|
599,4
|
%
|
5,72
|
15,58
|
17,92
|
60,78
|
-
|
-
|
19,22
|
80,78
|
-
|
-
|
15,62
|
84,43
|
|
Razem
|
Km
|
66,5
|
215,7
|
321
|
1598,6
|
-
|
128,3
|
199,9
|
1369,5
|
-
|
20,6
|
144,2
|
1532,9
|
%
|
3,02
|
9,8
|
14,58
|
72,6
|
-
|
7,56
|
11,77
|
80,67
|
-
|
1,21
|
8,5
|
90,29
|
W klasyfikacji ogólnej 90,29% długości badanych cieków prowadziło wody pozaklasowe,
8,50% wody III klasy czystości a 1,21% wody II klasy czystości. Wód I klasy
czystości nie stwierdzono. Jakość wód powierzchniowych w województwie śląskim
wg klasyfikacji ogólnej (w 1999 r.) przedstawia mapa 3.9.
Rys. 3.2. Łączna ocena jakości wód zlewni Wisły i Odry
Najbardziej zanieczyszczonymi rzekami zlewni Odry są: Odra, dopływy Olzy, Psina,
Ruda z dopływami, Bierawka, Kłodnica wraz z dopływami oraz dopływ małej Panwi
- Stoła. Najmniej zanieczyszczoną rzeką tej zlewni jest Wiercica.
Najbardziej zanieczyszczonymi rzekami zlewni Wisły są: Mała Wisła poniżej zbiornika
w Goczałkowicach, Wisła, Pszczynka, Gostynia i Przemsza - z dopływami. Na całej
długości prowadzą one wody pozaklasowe wg klasyfikacji ogólnej. Najmniej zanieczyszczonymi
rzekami w zlewni Wisły są - partie źródłowe Wisły, w górnym biegu Wapienica,
Potok Mitręga, Potok Centuria, Ponikwia, Wielka Puszcza, Pilica poniżej Koniecpola
oraz jej dopływy - Żebrówka, Krztynia i Biała.
Zbiorniki retencyjne
Sztuczne zbiorniki retencyjne są głównym źródłem zaopatrzenia w wodę ludności
i przemysłu, ważnym elementem ochrony przeciwpowodziowej, odgrywają istotną
rolę w wyrównywaniu przepływów co ma szczególne znaczenie w okresach posusznych.
Na terenie woj. śląskiego istnieje 16 zbiorników retencyjnych, których łączna
pojemność całkowita wynosi 590,3 mln m3.
W roku 1999 prowadzono monitoring głównych zbiorników zaporowych województwa
śląskiego: zbiornik Tresna, zbiornik Porąbka, zbiornik Czaniec, zbiornik Wapienica
i zbiornik Poraj. Wg programu PMŚ dla woj. śląskiego na rok 2000 zaplanowano
poszerzenie listy badanych zbiorników o Zbiornik Goczałkowicki.
-Zbiornik "TRESNA" na rzece Sole. Podstawowym zadaniem zbiornika jest
retencjonowanie wód rzeki Soły oraz wyrównywanie poziomu wody w rzece poniżej
zbiornika. TRESNA zasila wodą położony niżej zbiornik PORĄBKA, z którego czerpana
jest woda do elektrowni szczytowo-pompowej Porąbka Żar. Powierzchnia zbiornika
wynosi 1000 ha, maksymalna pojemność zbiornika wynosi ok. 117 mln m3. Znajdują
się tutaj ośrodki przemysłowe (Żywiec, Węgierska Górka), liczne ośrodki wczasowe
oraz rejony gęstej zabudowy mieszkalnej. Przeprowadzone badania czystości wód
zbiornika TRESNA wykazały, że jakość wody odpowiadała pod względem fizyko-chemicznym
normom określonym dla II klasy czystości. Decydujący wpływ na zaliczenie zbiornika
do II klasy miało ponadnormatywne stężenie azotu mineralnego i azotu całkowitego.
W okresie letnim można zauważyć pogorszenie stanu czystości wód zbiornika, co
spowodowane jest masowym napływem turystów, wypoczywających na terenach przyległych
bezpośrednio do zbiornika.
- Zbiornik "PORĄBKA" na rzece Sole. Powierzchnia zbiornika - 367 ha,
a jego maksymalna pojemność 28,4 mln m3. Przeprowadzone w 1999 r. badania wód
zbiornika wykazały, że jakość wody ulega okresowym wahaniom: od wartości mieszczących
się w I klasie czystości - aż po wartości pozaklasowe, z przewagą stanów odpowiadających
II klasie.
- Zbiornik "CZANIEC" na rzece Sole. Całkowita pojemność zbiornika
wynosi 1,3 mln m3, a powierzchnia zalewu - 46 ha. Zbiornik został wybudowany
jako jeden z elementów ujęcia wody dla Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego,
Bielska Białej, Kęckiej Spółki Wodnej, zasilania stawów rybnych oraz wyrównywania
przepływu w rzece Sole poniżej zapory. Jakość wody zbiornika (1999 r.) w zakresie
większości parametrów odpowiada I lub II klasie czystości. Ogólnie zbiornik
klasyfikowany jest do II klasy czystości.
- Zbiornik "WAPIENICA" na rzece Wapienicy. Woda wykorzystywana jest
dla celów komunalnych przez Przedsiębiorstwo Komunalne "AQUA" w Bielsku
Białej. Powierzchnia zalewu wynosi 17,5 ha a poj. całkowita 1,1 mln m3. Dokonane
badania wskazują, że wody zbiornika pod względem fizyko-chemicznym jak i bakteriologicznym
odpowiadają normom dla I kl. czystości (taki stan utrzymuje się od 1993 r.).
- Zbiornik "PORAJ" na rzece Warcie. Pojemność całkowita zbiornika
wynosi 25,1 mln m3. Zbiornik ten został zbudowany w celu zapewnienia stałego
poboru wody dla Huty "Częstochowa", zapewnienia stałego, nienaruszalnego
przepływu w Warcie poniżej zbiornika oraz w celu bezpiecznego przejęcia fali
powodziowej. Oprócz tych podstawowych funkcji, zbiornik pełni funkcję największego
ośrodka sportów wodnych w rejonie częstochowskim. Przeprowadzone badania czystości
wód zbiornika w 1999 roku wykazały, że jakość wód pod względem fizykochemicznym
odpowiadała normom III klasy czystości. Decydujący wpływ na zaklasyfikowanie
wód do III klasy czystości miało ponadnormatywne stężenie azotu mineralnego
i azotu całkowitego oraz fosforu ogólnego. Obserwowano również bardzo wysoką
koncentrację chlorofilu "a", co było powodem deklasyfikacji zbiornika.
Czystość sanitarna zbiornika ulegała okresowym wahaniom od I w okresie wiosennym
do III klasy w okresie letnim.
- Zbiornik "GOCZAŁKOWICE" na rzece Wiśle. Pojemność całkowita zbiornika
wynosi 164 mln m3. Zbiornik służy głównie dla celów wodociągowych. Głównym ciekiem
zasilającym zbiornik jest rzeka Wisła, dostarczająca ok. 82% wody. Zlewnia zbiornika
o pow. 530 km2 obejmuje tereny górskie i podgórskie oraz równinne Kotliny Oświęcimskiej.
W terenach górskich zlewni ma miejsce intensywna turystyka i rekreacja, a także
gospodarka leśna. Zlewnia jest obciążona ściekami przemysłowymi i komunalnymi,
odprowadzanymi do Wisły powyżej zbiornika. Wprawdzie w zlewni działa wiele oczyszczalni
mechaniczno-biologicznych, ale stopień skanalizowania zlewni jest niski (ok.
25%). Dodatkowo zlewnia jest obszarowym źródłem zanieczyszczeń rolniczych. Analizując
fizykochemiczny skład wód zbiornika stwierdza się, że w granicach I klasy czystości
mieszczą się stężenia azotu amonowego i azotanowego, fosforanów i tlenu rozpuszczonego,
w granicach II klasy - odczyn pH, azot azotynowy i fosfor ogólny, a stężenia
BZT5 lokują się w III klasie czystości wód, ale stężenie fosforu ogólnego wielokrotnie
przekracza wartości graniczne, przy których obserwuje się masowy rozwój glonów.
Wskaźniki czystości sanitarnej zbiornika (miano coli) są zmienne i odpowiadają
dla I - III klasy czystości.
Źródła zanieczyszczeń wód powierzchniowych
Część środkowa województwa jest obszarem o dużym zagęszczeniu źródeł zanieczyszczeń
wód powierzchniowych związanych z gospodarką komunalną oraz przemysłem ciężkim
i górnictwem. Zanieczyszczenie wód powierzchniowych w części południowej województwa
związane jest głównie z gospodarką komunalną i działalnością turystyczno-wypoczynkową.
Obszar ten odgrywa istotną rolę w gospodarce wodnej województwa śląskiego, bowiem
tutaj zlokalizowane są zbiorniki zaporowe stanowiące bazę zaopatrzenia w wodę
pitną dla mieszkańców. Północna część województwa to region, gdzie udział źródeł
komunalnych wynosi ok. 80% ogółu zanieczyszczeń wód powierzchniowych.
Wg danych WUS województwo śląskie odprowadziło w 1999 roku do wód powierzchniowych
484,2 hm3 ścieków, w tym 477,9 hm3 ścieków wymagających oczyszczenia i 6,4 hm3
wód chłodniczych (umownie czystych).
Ścieki przemysłowe
W 1999 roku w województwie śląskim wytworzono 256,5 hm3 ścieków przemysłowych
wymagających oczyszczenia (ok. 80% stanowiły ścieki wytworzone przez zakłady
górnictwa i wzbogacania węgla kamiennego). Ścieki przemysłowe mogą powodować
występowanie w wodach ponadnormatywnych stężeń szeregu zanieczyszczeń, m.in.:
chlorków, siarczanów, metali ciężkich, fenoli, cyjanków i węglowodorów aromatycznych.
Ścieki przemysłowe oczyszczane są w 226 oczyszczalniach, w tym 106 mechanicznych,
40 chemicznych, 78 biologicznych i w 2 oczyszczalniach z podwyższonym usuwaniem
biogenów (Rocznik Statystyczny woj. śląskiego, 2000).
Stopień oczyszczenia ścieków przemysłowych przedstawiono na rysunku 3.3.
Ścieki wymagające oczyszczenia
256,5 hm3 (100%) |
Ścieki oczyszczone228,2 hm3 (89%)
|
Mechanicznie195,8 hm3 (86%)
|
Chemicznie 18,7 hm3 (8%)
|
||
Biologicznie 13,5 hm3 (6%)
|
||
Z podwyższonym usuwaniem biogenu 0 hm3 (0%)
|
||
Ścieki nie oczyszczone65,7 hm3 (11%)
|
Rys. 3.3. Stopień oczyszczenia ścieków przemysłowych w 1999 r. (dane: Rocznik
Statystyczny woj. śląskiego, wyd. 2000)
Ścieki komunalne
Znaczący wpływ na jakość wód powierzchniowych w województwie śląskim wywierają
ścieki komunalne. Wg danych Urzędu Statystycznego w centralnej części województwa
z kanalizacji korzysta około 70% ludności, w tym ponad 80% mieszkańców miast.
Słabo skanalizowane są mniejsze ośrodki miejskie oraz wsie. W 1999 roku w województwie
śląskim wytworzono ok. 221,4 hm3 ścieków komunalnych wymagających oczyszczenia,
z czego ok. 83% było oczyszczanych. Stopień oczyszczenia ścieków komunalnych
przedstawiono na rysunku 3.4.
Ścieki wymagające oczyszczenia
221,4 hm3 (100%) |
Ścieki oczyszczone184 hm3 (83%)
|
Mechanicznie 18,9 hm3 (10%)
|
Chemicznie 0 hm3 (0%)
|
||
Biologicznie 117,2 hm3 (64%)
|
||
Z podwyższonym usuwaniem biogenu 48,1 hm3 (26%)
|
||
Ścieki nie oczyszczone 37,4 hm3 (17%)
|
Rys. 3.4. Stopień oczyszczenia ścieków komunalnych w 1999 r. (dane: Rocznik Statystyczny woj. śląskiego, wyd. 2000)
W 1999 roku w województwie śląskim eksploatowano 170 oczyszczalni ścieków komunalnych,
w tym 13 oczyszczalni mechanicznych, 120 biologicznych i 37 oczyszczalni z podwyższonym
usuwaniem biogenów. Pod względem ilościowym przeważają oczyszczalnie o stosunkowo
niewielkiej przepustowości. Liczba mieszkańców miast obsługiwana przez oczyszczalnie
ścieków kształtuje się w granicach 60%, natomiast dla miast na prawach powiatu
(19) wynosi od 5% do 60% (wyłączając oczyszczalnię ścieków Klimzowiec). Lokalizację
oczyszczalni ścieków komunalnych przedstawiono na mapie 3.10.
Zanieczyszczenia obszarowe
Oprócz zanieczyszczeń wprowadzanych punktowo do wód powierzchniowych, znaczący
ładunek zanieczyszczeń pochodzi ze źródeł obszarowych. Zanieczyszczenia obszarowe
stanowią głównie ścieki bytowo-gospodarcze z terenów wiejskich, odprowadzane
w sposób niezorganizowany z tak zwanych szczelnych osadników gnilnych (szamb),
zanieczyszczenia spłukiwane z obszarów rolnych, leśnych oraz terenów tras komunikacyjnych
(drogowych i kolejowych), a także przedostające się do odbiorników z wodami
gruntowymi.
Są to głównie zawiesiny, azotany, metale ciężkie i substancje specyficzne emitowane
przez samochody. Ładunek zanieczyszczeń wprowadzany przez te źródła zależy od
stopnia zurbanizowania, poziomu kultury rolnej i intensywności ruchu komunikacyjnego.
W obszarze woj. śląskiego użytkowe wody podziemne występują w utworach czwartorzędu,
trzeciorzędu, kredy, jury, triasu, karbonu i dewonu oraz podrzędnie permu. W
oparciu o podstawowe kryteria ilościowe i jakościowe stosowane w opracowaniach
wykonywanych w ramach CPBP 04.10 (A. Kleczkowski, red., 1990) na obszarze woj.
śląskiego wydziela się 10 Głównych Zbiorników Wód Podziemnych (GZWP) w utworach:
- kredy (Niecka Miechowska - GZWP 408),
- jury górnej (Częstochowa E - GZWP 326),
- jury środkowej (Częstochowa W - GZWP 325),
- triasu (Lubliniec - Myszków - GZWP 327; Bytom - GZWP 329; Gliwice - GZWP 330;
Chrzanów - GZWP 452; Olkusz - Zawiercie - GZWP 454),
- karbonu (Będzin - GZWP 456; Tychy - Siersza - GZWP 457).
Według kryteriów indywidualnych, niższych od wyżej wymienionych kryteriów podstawowych,
w zasięgu województwa wydzielono 10 czwartorzędowych GZWP (328,351, 345, 346,
347, 349, 350, 453, 455, 347), a w południowej części województwa wydzielono
3 fliszowe trzeciorzędowo-kredowe GZWP (348, 445 i 447). Aktualnie na obszarze
woj. śląskiego wydziela się 23 GZWP. Ponadto w granicach woj. śląskiego występuje
szereg tzw. użytkowych poziomów wód podziemnych (UPWP).
Wody podziemne stanowią istotne źródło zaopatrzenia w wodę do picia. Ich pobór
na potrzeby ludności stanowi średnio ok. 35% ogólnego rocznego zapotrzebowania
na wodę do picia, tj. ponad 150 hm3. W 1999 roku w ramach regionalnego monitoringu
wód podziemnych na terenie województwa śląskiego działały dwie niezależne sieci
o odmiennym zasięgu terytorialnym, które łącznie pokrywały ok. 70% województwa
(sieć regionalna byłego województwa częstochowskiego realizowana przez delegaturę
Śląskiego Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska oraz sieć w granicach
RZGW w Katowicach realizowana przez Katedrę Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej
Uniwersytetu Śląskiego). Wyniki badań wskazują, że ok. 50% wód podziemnych województwa
śląskiego stanowią wody wysokiej jakości (klasa Ia - 1,5%, klasa Ib - 47,1%),
możliwe do konsumpcji bez uzdatniania i na ogół odpowiadające polskim przepisom
sanitarnym w tym zakresie. Na uwagę zasługuje stosunkowo duży udział wód niskiej
jakości (klasa III). Szczególnie niepokojący jest, stwierdzony we wszystkich
sieciach obserwacyjnych, kilkuprocentowy udział wód o bardzo niskiej jakości
(wody pozaklasowe).
Jakość wód podziemnych województwa śląskiego przedstawia mapa 3.11. a procentowy
udział poszczególnych klas przedstawiono na rysunku 3.5.
Zagrożenie jakości wód podziemnych powodowane jest oddziaływaniem różnorodnych
ognisk zanieczyszczeń o charakterze przestrzennym, liniowym oraz punktowym i
małopowierzchniowym.
Specyficznym zanieczyszczeniem wód podziemnych poziomu górnojurajskiego na północ
i północny zachód od Częstochowy jest chrom pochodzący z wypłukiwania nie zabezpieczonych
hałd odpadów poprodukcyjnych Zakładów Chemicznych w Aniołowie i w Rudnikach.
Duże zagrożenie dla wód triasowych stanowią ogniska zanieczyszczeń różnego typu
występujące na obszarze konurbacji górnośląskiej.
Szczególny wpływ na jakość wód wywierają żelazo i mangan (pochodzenia naturalnego)
oraz związki azotu (pochodzące z działalności człowieka).
Rys. 3.5. Procentowy udział poszczególnych klas jakości wód podziemnych
woj. śląskiego - 1999 rok.
Głównymi przyczynami zanieczyszczenia wód powierzchniowych są:
- nie oczyszczone i niedostatecznie oczyszczone ścieki komunalne zawierające
zanieczyszczenia związkami organicznymi i biogennymi,
- zasolone wody dołowe z odwadniania zakładów górniczych, zanieczyszczone głównie
chlorkami i siarczanami,
- spływy obszarowe, zanieczyszczone m.in. zawiesinami, azotanami i metalami
ciężkimi,
- ścieki z zakładów przemysłowych, charakteryzujące się zanieczyszczeniami specyficznymi.
Głównymi przyczynami zanieczyszczenia wód podziemnych są:
- nieuporządkowana gospodarka ściekowa i gospodarka odpadami,
- negatywne oddziaływanie górnictwa węglowego oraz rud cynku i ołowiu na środowisko
wód triasowych i karbońskich GZWP.
Rewitalizacja Rawy w Katowicach - fot. Mirosław Grzegrzółka
Mapa 3.9. Jakość wód powierzchniowych w województwie śląskim w 1999 roku, wg klasyfikacji ogólnej (wg ŚWIOŚ )
Mapa 3.10. Lokalizacja oczyszczalni ścieków komunalnych w województwie śląskim w 1999 roku (wg Statystyki powiatów woj. śląskiego, US w Katowicach, 2000)
Mapa 3.11. Jakość wód podziemnych w województwie śląskim w 1999 roku (wg
ŚWIOŚ )
Ocena aktualnego stanu gospodarki odpadami w woj. śląskim została oparta głównie
o opracowanie udostępnione przez Śląski WIOŚ (wykonawcą tego opracowania jest
Instytut Gospodarki Odpadami w Katowicach), i dane zawarte w dok. "Ochrona
Środowiska 2000", GUS. Dodatkowym źródłem informacji (dot. odpadów komunalnych)
były opracowania zespołu projektu PHARE ("Gospodarka odpadami stałymi w
województwie śląskim") oraz opracowanie pt. "System zarządzania gospodarką
odpadami medycznymi w województwie śląskim", wykonane przez Regionalne
Biuro Realizacji Programów Ekologicznych Sp. z o.o. w Katowicach.
Ustawa o odpadach oraz rozporządzenie dotyczące klasyfikacji odpadów z grudnia
1997 roku, a zwłaszcza odpadów niebezpiecznych, wyklucza analizę porównawczą
danych ilościowych dotyczących powstawania i zagospodarowania odpadów, a także
określenie tendencji zmian w gospodarce odpadami. Klasyfikacja odpadów na niebezpieczne
i inne niż niebezpieczne obowiązuje dopiero od 1 stycznia 1998 r., natomiast
GUS przyjmuje informacje o odpadach wytwarzanych w ilościach powyżej 1000 Mg/rok.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy zaznaczyć, że opracowanie bilansu odpadów
przemysłowych było zadaniem trudnym, a dodatkowym negatywnym czynnikiem jest
reforma administracyjna, zmieniająca granice województwa. Zatem przedstawione
dane mogą być obarczone niewielkim błędem.
Odpadami komunalnymi określane są stałe i ciekłe odpady powstające w gospodarstwach
domowych, w obiektach użyteczności publicznej i obsługi ludności, a także w
pomieszczeniach użytkowanych na cele biurowe lub socjalne przez wytwarzającego
odpady, w tym nieczystości gromadzone w zbiornikach bezodpływowych, porzucone
wraki pojazdów mechanicznych oraz odpady uliczne, z wyjątkiem odpadów niebezpiecznych.
Ilość odpadów komunalnych nagromadzonych na terenie woj. śląskiego jest szacowana
na ponad 35 mln Mg (dane dot. 1998 r.).
Wg inwentaryzacji poszczególnych gmin (dane udostępnione przez zespół projektu
PHARE) w 1998 roku na terenie objętym obecnym województwem śląskim wyprodukowano
ok. 1 500 tys. Mg stałych odpadów komunalnych. Wg danych GUS ilość ta kształtuje
się na poziomie 1,8 mln Mg (7 315 dam3). Największa ilość odpadów wytwarzana
jest na terenie byłego woj. katowickiego.
Podstawową metodą unieszkodliwiania odpadów komunalnych w województwie śląskim
jest ich składowanie. W 1998 roku na terenie województwa śląskiego czynnych
było 50 składowisk odpadów komunalnych, z których 19 miało nieuregulowany stan
formalno-prawny. Lokalizacja najważniejszych składowisk odpadów komunalnych
została przedstawiona na mapie 3.12).
Bardzo trudnym problemem jest składowanie odpadów komunalnych na tzw. "dzikich"
wysypiskach. Najbardziej niepokoi fakt nielegalnego składowania odpadów w dolinach
rzek. Zaśmiecone są zwłaszcza tereny wiejskie nie objęte w pełni systemem zbiórki
odpadów.
Kompostowaniem objętych jest zaledwie 1,9% odpadów wywiezionych ogółem (dane
GUS, 1999). Obecnie funkcjonują trzy kompostownie odpadów:
- Kompostownia w Katowicach. Pracuje w systemie DANO. Wydajność 40 000 Mg/rok
- Kompostownia w Żywcu. Rozpoczęła pracę w 1997 roku i pracuje w systemie Bio
Drum Herhof o wydajności 1 400 Mg/ rok
- Kompostownia w Zabrzu. Rozpoczęła pracę w czerwcu 1999 roku, wydajność projektowana
- 23 000 Mg/rok
Na terenie województwa śląskiego prowadzona jest również selektywna zbiórka
odpadów. Według danych GUS w 1999 r. zebrano selektywnie 481 dam3 surowców wtórnych,
w tym: 69 dam3 makulatury, 243 dam3 szkła, 78 dam3 tworzyw sztucznych, 41 dam3
metalu i 50 dam3 innych. W Katowicach funkcjonuje sortownia odpadów. Rocznie
uzyskuje się w sumie 4 tys. Mg papieru, tektury, szmat i tworzyw sztucznych
oraz 15 tys. Mg szkła i metalu. Ponadto w regionie funkcjonuje nowo oddana do
eksploatacji sortownia w Zabrzu. Wydajność maksymalna linii sortującej wynosi
15 tys. Mg/rok.
Na terenie byłego woj. bielskiego, najszerzej prowadzona jest selektywna zbiórka
w rejonie Żywca, gdzie, poza podstawowymi surowcami, zbiera się także odpady
niebezpieczne (zużyty olej, baterie, przeterminowane leki, itp.). W Żywcu funkcjonuje
stacja segregacji odpadów, zarządzana przez spółkę "Beskid".
W regionie częstochowskim na początku 1999 roku firma Lobbe zainstalowała pojemniki
do selektywnej zbiórki na terenie gminy Janów, Krzepice oraz w niektórych dzielnicach
Częstochowy i Kłobucka.
Należy nadmienić, że w latach ubiegłych opracowano "Masterplan gospodarki
odpadami komunalnymi dla województwa katowickiego", który obecnie został
dopasowany do potrzeb nowego województwa śląskiego. Ponadto, na uwagę zasługują
pewne działania ukierunkowane na stworzenie systemowej / zintegrowanej gospodarki
odpadami komunalnymi. Rezultatem tych działań są opracowane koncepcje kompleksowej
gospodarki odpadami, np. dla gmin północnej części woj. śląskiego (powiat częstochowski,
powiat kłobucki i m. Częstochowa). W ramach projektu PHARE, w 1999 roku została
przygotowana "Strategia gospodarki odpadami komunalnymi w woj. śląskim"
(obecnie trwa procedura przyjęcia "Strategii..." uchwałą Sejmiku).
W ostatnich latach obserwuje się narastający problem odpadów niebezpiecznych
w strumieniu odpadów komunalnych (farby, pestycydy, zużyte baterie i akumulatory,
lampy fluorescencyjne, przeterminowane leki, odpady zawierające azbest, itp.).
Odpady te, deponowane zwykle łącznie z odpadami komunalnymi, stanowią poważne
zagrożenie dla środowiska i zdrowia ludzi.
W 1999 roku w Polsce (wg GUS) powstało 126 254 tys. Mg odpadów (z wyłączeniem
odpadów komunalnych), w tym na obszarze obecnego woj. śląskiego 49 038 tys.
Mg, co stanowi 38,8% ogólnej ilości wytworzonych odpadów w kraju. Z ogólnej
ilości 49 038 tys. Mg odpadów wytworzonych w woj. śląskim, wykorzystano 38 959
tys. Mg (ok. 79%), w tym w celach przemysłowych 28,3% a w celach nieprzemysłowych
71,7%. Pozostałe odpady unieszkodliwiano poprzez składowanie (9 515 tys. Mg
? 19%), unieszkodliwienie termiczne - 6,6 tys. Mg oraz kompostowanie - 1,6 tys.
Mg.
W 1999 r. zaobserwowano w województwie śląskim prawie 12% spadek ilości odpadów
wytworzonych w przemyśle, w stosunku do 1998 r. Wg danych GUS w 1999 roku wytworzono
największe ilości następujących odpadów:
- odpady przeróbcze ze wzbogacania węgla - 34 230,8 tys. Mg
- żużle z procesów wytapiania (wielkopiecowe, stalownicze) - 1992,2 tys. Mg
- żużle (z elektrowni i innych zakładów energetycznego spalania paliw) - 760,2
tys. Mg
- mieszanki popiołowo żużlowe z mokrego odprowadzania odpadów paleniskowych
- 887,3 tys. Mg
- popioły lotne z węgla kamiennego - 1123,6 tys. Mg
- skruszone skały - 1242,7 tys. Mg
- stałe odpady z wapniowych metod odsiarczania spalin - 1204,8 tys. Mg
- odpady z flotacji węgla - 2312,8 tys. Mg
- fosfogipsy - 238,6 tys. Mg
- pozostałe - 1719,1 tys. Mg.
Zgodnie ze specyfiką regionu, najwięcej odpadów powstaje w przemyśle górniczo-wydobywczym
(ok. 72%), energetycznym (ok. 7%) oraz hutniczym wraz z odlewniczym (ok. 7%).
Pozostałe branże to: przemysł metali nieżelaznych (0,4%), przemysł metalowy
i maszynowy (0,2%), oczyszczalnie ścieków (0,2%), hutnictwo szkła (0,15%), przemysł
koksowniczy (0,15%) oraz przemysł chemiczny (0,1%).
Według danych GUS, na koniec 1999 roku w województwie śląskim było nagromadzonych
805 842 tys. Mg odpadów (z wyłączeniem odpadów komunalnych), jednak liczbę tę
należy traktować jako mocno zaniżoną. Wg IGO w Katowicach, ilość odpadów dotychczas
nagromadzonych wynosi ok. 2 mld Mg. Odpady nagromadzone na składowiskach są
wykorzystywane w celach przemysłowych i nieprzemysłowych. W 1999 r. (dane GUS)
ogółem wykorzystano 2 214,3 tys. Mg odpadów z nagromadzonych na składowiskach,
w tym w celach przemysłowych 55,3%.
Na podstawie danych z Śląskiego WIOŚ i IGO w Katowicach, na terenie woj. śląskiego
zlokalizowanych jest 304 składowisk odpadów przemysłowych, w tym połowa to składowiska
odpadów pogórniczych, węglowych. Znaczna część z nich jest termicznie aktywna.
Składowanie odpadów wytwarzanych w zakładach przemysłowych stanowi ważny problem
z punktu widzenia ochrony środowiska. Odpady nagromadzone na składowiskach,
które nie posiadają właściwego zabezpieczenia, oddziałują negatywnie na środowisko,
powodując zanieczyszczenie wód powierzchniowych i podziemnych, skażenie gleb
i zanieczyszczenie powietrza. Obecnie monitoringiem objętych jest 40 składowisk
odpadów przemysłowych zlokalizowanych na terenie woj. śląskiego.
Na terenie województwa śląskiego większość składowisk odpadów przemysłowych
(ok. 60%) jest nadpoziomowa, o wysokości od kilku do kilkudziesięciu metrów
ponad powierzchnię otaczającego terenu (np. zwałowiska odpadów pogórniczych,
hałdy odpadów pohutniczych).
Stopień obciążenia gmin odpadami przemysłowymi jest różny. Do gmin o największym
stopniu obciążenia powierzchni odpadami należą: Knurów (ok. 4,0 mln Mg/km2),
Rydułtowy (1,9 mln Mg/km2), Łaziska Górne (1,8 mln Mg/km2), Jastrzębie Zdrój
(1,7 mln Mg/km2), Czerwionka Leszczyny (1,0 mln Mg/km2), następnie Gliwice,
Wodzisław Śląski, Bytom, Ruda Śląska.
Odpady przemysłowe nagromadzone są zarówno na składowiskach czynnych jak i
na tych, które są wyłączone z eksploatacji. Ogółem w województwie śląskim, tereny
składowania odpadów nie zrekultywowane zajmują powierzchnię 3076 ha (wg danych
GUS, stan na 31.12.1999 r.). W latach 1997 - 1999 zrekultywowano łącznie ok.
290 ha terenów składowania odpadów.
W województwie śląskim w 1999 roku wytworzono ogółem ponad 121 930 Mg odpadów
niebezpiecznych, z czego wykorzystano 75 894 Mg (ok. 62%) a unieszkodliwiono
46 036 Mg, w tym składowano 41 099 Mg. W tym bilansie nie uwzględniono odpadów
medycznych (wg klasyfikacji grupa 18).
Odpady z przeróbki ropy naftowej, czyszczenia gazu ziemnego oraz wysokotemperaturowej
przeróbki węgla (grupa 05) wytwarzane są w największej ilości. Drugie miejsce
zajmują odpady nieorganiczne z procesów termicznych (grupa 10). Do największych
wytwórców odpadów niebezpiecznych w woj. śląskim należy przemysł hutniczy, metali
nieżelaznych, koksowniczy i chemiczny. Największe ilości odpadów (powyżej 20
tys. Mg) w 1998 roku wytwarzały następujące zakłady przemysłowe: Kombinat Koksochemiczny
"Zabrze", Huta Cynku "Miasteczko Śląskie", Huta "Częstochowa"
wraz z koksownią, Huta Metali Nieżelaznych "Szopienice" S.A.
Na terenie woj. śląskiego zlokalizowanych jest 61 składowisk odpadów niebezpiecznych,
w tym 17 czynnych (dane za 1998 r.) Największe zagrożenie stanowią odpady z
zakładów likwidowanych, w których przez dziesiątki lat prowadzono produkcję
z użyciem substancji szczególnie niebezpiecznych. W przeważającej części są
to zakłady państwowe, dla których w budżecie nie przewidziano środków na likwidację
zagrożeń spowodowanych składowaniem odpadów bez wymaganych zabezpieczeń, zaś
majątek zakładu jest niewystarczający dla pokrycia nawet części wymaganych kosztów.
Przykładem takich zagrożeń są składowiska: Zakładów Chemicznych "Tarnowskie
Góry", Zakładów Materiałów Izolacyjnych i Budowlanych "Izolacja"
w Ogrodzieńcu, Zakładów Papierniczych w Kaletach, Zakładów Chemicznych w Rudnikach
k. Częstochowy, Zakładach Chemicznych "Organika - Azot" w Jaworznie.
Największe zagrożenie dla środowiska stwarza nieczynne składowisko Zakładów
Chemicznych "Tarnowskie Góry", gdzie zgromadzono ok. 1 mln 335 tys.
m3 odpadów poprodukcyjnych. Odpady te, należące do odpadów niebezpiecznych,
były deponowane bezpośrednio na niezabezpieczonym podłożu morfologicznym, a
składowisko zlokalizowane jest nad triasowym zbiornikiem wód podziemnych, który
jest źródłem wody pitnej dla ok. 1/3 aglomeracji górnośląskiej. Obecnie realizowany
jest projekt unieszkodliwienia tych odpadów i rekultywacji skażonych terenów.
Wykorzystanie lub unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych wytwarzanych w
dużych ilościach w zakładach takich jak: zakłady koksownicze, huty żelaza oraz
huty metali nieżelaznych, wykonywane jest bezpośrednio przez wytwarzającego
odpady. Inaczej przedstawia się sytuacja z odpadami wytwarzanymi w małej ilości
(poniżej 1000 Mg), ale w dużej liczbie zakładów. Dotyczy to takich odpadów jak:
odpady olejowe, emulsje olejowo-wodne, akumulatory ołowiowe, szlamy z obróbki
metali, itp.
Na terenie woj. śląskiego działa szereg firm zajmujących się odbiorem i unieszkodliwianiem,
lub gospodarczym wykorzystaniem odpadów niebezpiecznych. Są to m.in. następujące
firmy:
- "RAN - Starol" w Katowicach, "Mega" w Gliwicach, "Bet-Pol"
w Siemianowicach, Rafineria Czechowice-Dziedzice - oleje mineralne,
- "Remtech" z Sosnowca, "Bumar Mikulczyce" z Zabrza, Huta
Metali Nieżelaznych "Szopienice" w Katowicach - emulsje olejowo-wodne,
- "Orzeł Biały" w Bytomiu, Spółka "Baterpol" w Świętochłowicach
- akumulatory ołowiowe
- Polskie Odczynniki Chemiczne w Gliwicach - różnego rodzaju substancje chemiczne
- APARCO w Wodzisławiu - substancje niebezpieczne pochodzące z pochłaniaczy
górniczych.
W 1999 roku dokonano aktualizacji rejestru mogilników w Polsce. Wg danych GUS
w województwie śląskim znajduje się 6 mogilników lokalizowanych nad GZWP. Szacuje
się, że na obszarze woj. śląskiego zmagazynowano przeterminowane środki ochrony
roślin i opakowania po nich w ok. 80 miejscach. Obecnie prowadzone są prace
nad sposobem ich unieszkodliwienia.
Odpady medyczne
Odpady medyczne dzieli się na 3 grupy (zgodnie z wytycznymi Głównego Inspektora
Sanitarnego):
- odpady bytowo-gospodarcze, składowane na składowiskach komunalnych,
- odpady specyficzne, przeznaczone do unieszkodliwienia. Odpady te stanowią
znaczne zagrożenie infekcyjne, wymagają one izolowania od otoczenia już w miejscu
powstawania, zapewnienia odpowiednich warunków przemieszczania na terenie placówki
medycznej i zastosowania skutecznych metod unieszkodliwiania.
- odpady specjalne zagospodarowywane wg odrębnych przepisów.
W placówkach służby zdrowia zlokalizowanych na terenie woj. śląskiego wytwarzanych
jest rocznie ok. 2 276 Mg specyficznych odpadów medycznych, w tym:
- w publicznych placówkach lecznictwa zamkniętego - ok. 2 042 Mg/rok,
- w publicznych placówkach lecznictwa otwartego - ok. 205 Mg/rok,
(przychodnie, ośrodki zdrowia, stacje krwiodawstwa)
- w niepublicznych placówkach lecznictwa otwartego - ok. 13 Mg/rok,
- w domach opieki społecznej - ok. 16 Mg/rok.
Dane pochodzą z dokumentu pt. "System zarządzania gospodarką odpadami medycznymi
w województwie śląskim", który został opracowany przez Regionalne Biuro
Realizacji Programów Ekologicznych Sp. z o.o. w Katowicach.
W dokumencie tym przedstawiono także zasady postępowania z odpadami medycznymi
oraz możliwości unieszkodliwiania odpadów medycznych w województwie.
Unieszkodliwianie odpadów może być prowadzone w istniejących obiektach i urządzeniach.
Są to:
- Zakład Utylizacji Odpadów Szpitalnych w Katowicach,
- Spalarnia Odpadów w Górnośląskim Szpitalu Onkologicznym w Gliwicach,
- Zakład Utylizacji Odpadów Szpitalnych i Pralnia w Szpitalu Wojewódzkim w Bielsku-Białej,
- Spalarnia "Lobbe" Częstochowa w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym.
Mobilne urządzenie do sanitacji odpadów medycznych typ ZDA-M3, będące na wyposażeniu
Rybnickich Służb Komunalnych w Rybniku.
1. Podstawową metodą unieszkodliwiania odpadów komunalnych jest składowanie.
2. Selektywna zbiórka odpadów nie przynosi oczekiwanych rezultatów.
3. Część odpadów umieszczana jest na tzw. "dzikich wysypiskach".
4. Na obszarze województwa śląskiego nagromadzone są znaczne ilości odpadów
przemysłowych.
5. Składowiska odpadów niebezpiecznych stanowią duże zagrożenie dla środowiska.
Mapa 3.12. Lokalizacja ważniejszych składowisk odpadów komunalnych w województwie śląskim w 1999 roku (wg dok. Strategia gospodarki odpadami komunalnymi w woj. śląskim, projekt PHARE)