III ZASADY TWORZENIA PROGRAMU ORAZ JEGO BENEFICJENCI

"Program łagodzenia w regionie śląskim skutków restrukturyzacji zatrudnienia w górnictwie węgla kamiennego" został opracowany w oparciu o podstawowe zasady planowania unijnego, do których należą: partnerstwo, koncentracja, programowanie, dodatkowość i subsydiarność.

Zasada programowania

Na szczeblu krajowym i wojewódzkim polityka rozwoju regionalnego jest prowadzona w oparciu o wieloletnie strategie, programy i plany rozwojowe. Programowanie rozwoju regionalnego ma charakter kompleksowy i komplementarny. Wymusza ono zatem koordynację procesu programowania zarówno na szczeblu centralnym oraz regionalnym, jak i lokalnym. Koordynacja dotyczy zarówno działań podejmowanych w ramach polityki regionalnej przez poszczególnych aktorów procesu rozwoju, a więc władz centralnych, regionalnych, jak i lokalnych, jak wreszcie działań związanych z realizacją poszczególnych polityk strukturalnych (sektorowych), które wywołują skutki przestrzenne.

Zasada koncentracji

Ze względu na ograniczoność środków finansowych, zarówno polityka rozwoju regionalnego państwa, jak i województwa koncentruje działania interwencyjne w obszarach zgodnych ze zdefiniowanym geograficznie terytorium oraz ustala hierarchię priorytetów odpowiadającą ważności sformułowanych celów, przypisując im odpowiednie wielkości wsparcia finansowego. Stosowanie zasady koncentracji wyraża się także poprzez różnicowanie pomocy w zależności od typu beneficjentów. Zasada koncentracji nakazuje zatem skupianie działań zarówno władzy rządowej, jak i władzy samorządowej szczebla regionalnego na wybranych celach, dziedzinach i obszarach priorytetowych.

Zasada dodatkowości

Stosowanie zasady dodatkowości w odniesieniu do polityki regionalnej sprawia, że wysokość wydatków publicznych na bezpośrednią realizację celów rozwoju nie będzie ulegać zmniejszeniu z racji wsparcia finansowego ze strony Wspólnoty. Także jednostki samorządu terytorialnego nie będą zmniejszać poziomu wydatków rozwojowych kosztem otrzymywanych dotacji z budżetu państwa i funduszy strukturalnych, pod rygorem utraty szans na otrzymanie środków wsparcia. Zasada dodatkowości polega zatem na wspieraniu z publicznych środków finansowych zarówno krajowych, jak i wspólnotowych projektów zgodnych z kierunkami rozwoju województwa, przy zaangażowaniu środków własnych wnioskodawców.

Zasada subsydiarności

Zakłada ona, iż wszystkie działania powinny być podejmowane na możliwie najniższym szczeblu, który jest w stanie zrealizować zaplanowane działanie nie powodując uszczuplenia zarówno jakości wyniku tego zadania jak i jego skuteczności. Przeprowadzenie decentralizacji i dekoncentracja realizacji zadań na poziom regionalny w zakresie programowania i zarządzania pozwoli na wytworzenie mechanizmów aktywnej współpracy wszystkich uczestniczących podmiotów oraz przygotuje władze regionalne do przejęcia odpowiedzialności.

Zasada partnerstwa

W proces przygotowywania, zarządzania, monitorowania i oceny działań interwencyjnych - podobnie jak we wszystkich działaniach prowadzonych w ramach polityki rozwoju regionalnego państwa - będą włączane wszystkie zainteresowane instytucje i organizacje jak np.: przedstawiciele administracji rządowej i samorządowej szczebla wojewódzkiego, powiatowego i gminnego, a także przedstawiciele różnych środowisk. Partnerzy społeczni będą istotnym elementem wdrażania polityki rozwoju regionalnego, uczestnicząc w pracach komitetów sterujących i monitorujących oraz różnych ciał doradczych i konsultacyjnych.

Beneficjentów Programu najogólniej można podzielić na dwie grupy, tj.:

• zapewniający miejsca pracy lub tworzący warunki do ich powstania, czyli przedsiębiorcy i gminy z terenu województwa śląskiego,
• otrzymujący pomoc, czyli pracownicy tracący pracę w górnictwie, bezrobotni i zagrożeni bezrobociem a także absolwenci.

Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego ul. Ligonia 46, 40-037 Katowice