Na dziesiątej kondygnacji budynku uruchomiono 11 jednoosobowych sal. Lekarze szacują, że rocznie pomoc znajdzie tu około 170 pacjentów. Przygotowanie pododdziału kosztowało ponad 3,7 mln zł. Ponad milion zł zainwestowano w wyposażenie, a 2,5 mln kosztowały prace budowlane. Pieniądze pochodzą z kilku źródeł. Zdecydowaną większość – 3 mln zł – wyasygnował Samorząd Województwa Śląskiego, ponad pół miliona zł wyłożył ze środków własnych szpital św. Barbary. Reszta to darowizny.

„Powiększone sale pozwolą nie tylko na leczenie chorych w komfortowych warunkach, ale i na rehabilitację przyłóżkową. Kompleksowa opieka pulmonologiczna, gastrologiczna, laryngologiczna oraz zaplecze w postaci Klinicznego Oddziału Intensywnej Terapii to dodatkowe atuty pododdziału, w którym w ciągu roku pomoc znajdzie około 170 osób. W samym województwie śląskim na mukowiscydozę cierpi około 60 osób po 18 roku życia. Nasz oddział nie tylko pozwoli na przedłużenie ich życia, ale i zwiększy szansę na przeszczep płuc” – mówi Iwona Łobejko, dyrektor sosnowieckiej placówki.

W uroczystym otwarciu oddziału wzięła udział Aleksandra Skowronek, wicemarszałek województwa śląskiego.

Mukowiscydoza jest najczęściej występującą chorobą genetyczną u ludzi. Statystycznie zmaga się z nią jedno dziecko na 4 tys. urodzonych. W województwie śląskim co roku przychodzi na świat około 40 noworodków cierpiących na tę chorobę. Choć jak dotąd mukowiscydoza jest chorobą nieuleczalną, medycyna odnotowuje systematyczny postęp, dzięki któremu wyraźnie wydłuża się życie chorych. Jeszcze w latach 50 ubiegłego wieku chorzy na mukowiscydozę rzadko kiedy dożywali wieku szkolnego, a osoby urodzone współcześnie mają szansę przeżyć około 50 lat. Dzięki postępowi w medycynie dorośli stanowią teraz około 30% ogólnej liczby cierpiących na mukowiscydozę, podczas gdy jeszcze 40 lat temu tworzyli tylko 10% populacji pacjentów. W Polsce średnia życia pacjentów z mukowiscydozą wynosi około 22 lata, na zachodzie Europy żyją oni nawet o 18 lat dłużej. Mukowiscydoza (zwłóknienie torbielowate) jest chorobą genetyczną. Objawia się w bardzo różnorodny sposób, a jej przebieg potrafi być bardzo różny.

Mukowiscydoza dotyka wielu układów i narządów. Najwięcej problemów sprawiają zmiany chorobowe płuc, jelit, wątroby i trzustki. Podstawowym objawem choroby jest produkcja przez organizm niezwykle gęstego, lepkiego śluzu, który zatyka płuca i prowadzi do zagrażających życiu infekcji oraz utrudnia lub uniemożliwia prawidłową pracę trzustki, co powoduje zaburzenia trawienia i trudności we wchłanianiu tłuszczów i białka.