Na wieczór składają się trzy spektakle, do których choreografie stworzyli Anna Piotrowska (Polska), Gaëlle Bourges (Francja) oraz Alexandra Waierstall (Niemcy). Wspólnym mianownikiem trzech dzieł jest refleksja nad zmianami, jakie zaszły w świecie przemysłu ciężkiego. Uznany niemiecki muzyk Jörg Ritzenhoff skomponował utwór łączący trzy fragmenty w jednolitą całość. Muzyka inspirowana dźwiękami maszyn przemysłowych czy górniczych, połączona z muzyką elektroniczną stanowi swoiste „field recordings”.

Premiera Recording Fields odbyła się 24 października 2014 roku w Düsseldorfie. Polska część „Recording Fields” tworzona jest na tancerzy Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK.

„I don't wanna be a horse” w choreografii Anny Piotrowskiej to nie górniczy epos heroiczny, ani reportaż z wnętrza śląskich kopalń. Niezwykle dynamiczny spektakl dla pięciorga tancerzy (Alena Lezhava, Elisa Teodori, Sonia Zini, Jin Hwan Seok, Stefano Silvino) to opowieść o ciele, które w ekstremalnych warunkach fizycznej pracy, głęboko pod ziemią, zapisuje w sobie niezwykłe doświadczenie przekroczenia. Spektakl Anny Piotrowskiej jest próbą zrozumienia, jak zachowuje się ludzkie ciało i psychika pod wpływem zderzenia z przestrzenią kopalni będącej przecież w pełni wytworem ludzkiej pracy. Co kryje się za ludzką potrzebą eksplorowania podziemi? Uprzedmiotowienie, mechanizacja, proces produkcji – człowiek wpisany w te procesy w namacalnie ograniczonej, fizycznie narzucającej ograniczenia ruchu przestrzeni, staje się główną inspiracją artystki. Zaproponowana choreografia wykorzystuje więc duszną i przytłaczającą aurę kopalnianych wnętrz, by opowiedzieć o dekonstrukcji ciała i kulcie pracy, o zmaganiu z codziennością, ale i wejściu w przestrzeń od codzienności odległą, o sile i młodości, ale i wejściu w schemat czy walce ze standaryzacją.

Przemysł włókienniczy jest punktem wyjścia dla kolejnej z choreografii składającej się na projekt „Recording fields”. W pracy Gaëlle Bourges (spektakl dla trzech tancerzy) połączony został materiał autobiograficzny byłych pracowników fabryk włókienniczych z historycznymi odniesieniami do sztuki tkania. Z kolei solowy pokaz Alexandry Waierstall oscyluje wokół tematyki przeciętnego dnia pracy.

„Recording Fields"
21 marca (sobota), godz. 19.00 | PREMIERA
22 marca (niedziela), godz. 19.00
bilety: 20 zł ulgowy, 30 zł normalny
rezerwacje: bow@teatrrozbark.pl / 32 428 13 11

Spektakl tylko dla widzów dorosłych.

Założeniem projektu artystycznego trzech regionów partnerskich: Województwa Śląskiego, Nord-Pas de Calais (Francja) i Północnej Nadrenii-Westfalii (Niemcy) jest umożliwienie artystom obserwacji z bliska przemian oraz rodzenia się nowej tożsamości w regionach, w których zamknięto wszystkie kopalnie, przechodzącym radykalną transformację gospodarczą i czerpanie z tych obserwacji inspiracji twórczej.

Szczepan Twardoch). Druga odbyła się w byłym Zagłębiu Węglowym Nord Pas-de Calais we Francji z udziałem pisarzy niemieckiego i francuskiego oraz polskiego fotografika Arkadiusza Goli.

III edycja wspólnego projektu odbywała się w Chorzowie. Wtedy tematem projektu były poszukiwania muzyczno-jazzowe. Pod jednym dachem spotkali się trzej artyści: Maciej Garbowski, Jarry Singla (Niemcy) oraz Peter Orins (Francja). Współpraca trójstronna w ramach regionalnego Trójkąta Weimarskiego oparta na wspólnym oświadczeniu podpisanym 22 sierpnia 2014 r. w Lens (pierwsze porozumienie trójstronne zawarto 24 sierpnia 2001 r.) obejmuje trzy bloki tematyczne. Corocznie na zasadzie rotacji w regionach partnerskich odbywają się tygodniowe spotkania młodzieży polskiej, francuskiej i niemieckiej – tak zwane Szczyty Młodzieży, realizowane od 2001 r. Spotkania ekspertów w dziedzinie rewitalizacji i promocji zabytków dziedzictwa postindustrialnego zostały zainicjowane w 2010 r., zaś wymiana kulturalna w roku 2011.